ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ


Εσπερινό Γυμνάσιο Γρεβενών
Τάξη B΄.
Μάθημα: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα
Διδάσκουσα: Γεωργία Κοθρά, φιλόλογος
Ασύγχρονη διδασκαλία.

                                                                              
                                              Υποκείμενο- Αντικείμενο

                                Μονόπτωτα Δίπτωτα ρήματα

                                      Επαναληπτική Θεωρία:

                                          Υποκείμενο.

Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, μέσα σε μία πρόταση, το Υποκείμενο βρίσκεται ή εννοείται σε πτώση Ονομαστική. Απαντά στο νοηματικό ερώτημα: Ποιος, ποια, ποιο; Ποιοι, ποιες, ποια; κάνουν την πράξη που λέει το ρήμα.

π.χ.       Υ

1.       ὁ νόμος τούς δικαίους τιμᾷ.

Μετάφραση : ο νόμος τιμά τους δίκαιους. Υποκείμενο: ο νόμος.



                                     Αντικείμενο.

Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, μέσα σε μία πρόταση, το Αντικείμενο/α βρίσκεται ή εννοείται στις τρεις πλάγιες πτώσεις : γενική, δοτική, αιτιατική. Απαντά στο νοηματικό ερώτημα: ποιον, ποια, ποιο; Ποιους, ποιες ποια; Σε ποιους; Απευθύνεται η πράξη που λέει το ρήμα. Ένα ρήμα μπορεί να έχει περισσότερα από ένα αντικείμενα.

π.χ                       Α

1.       ὁ νόμος τούς δικαίους τιμᾷ.

Ένα Αντικείμενο: τούς δικαίους

Το ρήμα (τιμᾷ) με ένα αντικείμενο λέγεται μονόπτωτο ρήμα

  2.               Α                 Α

       τοῖς γενναίοις     ἔπαινον     δίδουσι

Μετάφραση: δίνουν έπαινο στους γενναίους.

Δύο αντικείμενα: τοῖς γενναίοις , ἔπαινον     

Το ρήμα με δύο αντικείμενα, τα οποία δεν συνδέονται μεταξύ τους παρατακτικά, λέγεται δίπτωτο ρήμα.

             Άμεσο και έμμεσο αντικείμενο στα δίπτωτα ρήματα:

  Από τα δύο αντικείμενα ενός δίπτωτου ρήματος, εκείνο στο οποίο μεταβαίνει αρχικά η ενέργεια του ρήματος και συμπληρώνει άμεσα, δηλαδή βασικά, την έννοιά του, λέγεται άμεσο, ενώ εκείνο το αντικείμενο το οποίο καθορίζει έμμεσα, δηλαδή συμπληρωματικά, την έννοια του  ρήματος λέγεται έμμεσο.



·        Γενικά  άμεσο είναι το σε αιτιατική αντικείμενο.

Π.χ. πληρῶ τήν φιάλην ὕδατος:


τήν φιάλην: άμεσο αντικείμενο, ὕδατος: έμμεσο αντικείμενο.






·        Εάν το ρήμα συντάσσεται με δύο αιτιατικές, άμεσο είναι το αντικείμενο που δηλώνει πρόσωπο.



π.χ. διδάσκω τόν παῖδα μουσικήν: τόν παῖδα:άμεσο αντικείμενο, μουσικήν: έμμεσο αντικείμενο.

οὐ τοῦτο ἐρωτῶ σε: σε: άμεσο αντικείμενο( πρόσωπο) τοῦτο: έμμεσο αντικείμενο.



·        Όταν συντάσσεται με γενική και δοτική , άμεσο είναι συνήθως το σε γενική αντικείμενο.

π.χ. μετεσχήκαμεν ὑμῖν ἱερῶν τῶν σεμνοτάτων= λάβαμε μέρος μαζί σας στις πιο μεγαλοπρεπείς τελετές.

ἱερῶν: άμεσο αντικείμενο, ὑμῖν:  έμμεσο αντικείμενο.



ΠΡΟΣΟΧΗ: το άμεσο και έμμεσο αντικείμενο ενός δίπτωτου ρήματος δε συνδέονται ποτέ παρατακτικώς μεταξύ τους.



                                                     ΑΣΚΗΣΕΙΣ.

Στις παρακάτω προτάσεις :1 .Να βρείτε το Υποκείμενο και τα Αντικείμενα των ρημάτων. 2. Να χαρακτηρίσετε τα ρήματα των προτάσεων ως μονόπτωτα ή δίπτωτα. 3. Στα δίπτωτα ρήματα να κρίνετε ποιο αντικείμενο είναι άμεσο και ποιο έμμεσο.
(Σημείωση: σας δίνω και τη μετάφραση στα νέα ελληνικά της καθεμίας αρχαίας ελληνικής πρότασης, ώστε κατανοώντας καλύτερα το νόημά της, να σχεδιάσετε και τη σύνταξη αυτής.)

1.     Λέγω  Σωκράτῃ  τὴν ἀλήθειαν.

(= Λέω στο Σωκράτη την αλήθεια.)

2.     Θάρρει τοῦτο

(= Έχε θάρρος σ' αυτό)

3.     Γέρων αγρούς και αμπέλους έχει.

(=ένας γέροντας έχει αγρούς και αμπέλια)

4.     Κῦρος δίδωσι μυρίους δαρεικοὺς τῷ Κλεάρχῳ

(= Ο Κύρος δίνει 10.000 δαρεικούς στον Κλέαρχο)

5.     Κλέαρχος ὠφέλει τοὺς Ἕλληνας.

(= Ο Κλέαρχος ωφελούσε τους Έλληνες)

6.     Κέντρον αι μέλιτται έχουσιν

(=Οι μέλισσες έχουν κεντρί)

7.     Εὖ ποιεῖτε τοὺς φίλους

(= Να ευεργετείτε τους φίλους)

8.     Ἐγέμισε τὴν ναῦν ξύλων

(= Γέμισε το καράβι με ξύλα)

9.     Ἔπαυσαν τὸν Τιμόθεον τῆς στρατηγίας

(= Έπαυσαν τον Τιμόθεο από τη στρατηγία)

10.    Ἐθαύμαζον αὐτοὺς τῆς τόλμης

(= Τους θαύμαζαν εξαιτίας της τόλμη τους)

11.    Ἄγει ἵππον τῶν ἡνίων

(= Οδηγεί το άλογο από τα ηνία)

12.    Ἐγὼ γράφω ἐπιστολήν.



Δημοφιλείς αναρτήσεις