Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ. ΙΣΤΟΡΙΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
Εσπερινό Γυμνάσιο Γρεβενών.
Τάξη Β.. Μάθημα : Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία.
Διδάσκουσα: Κοθρά Γεωργία, φιλόλογος.
Υλικό σύγχρονης διδασκαλίας. 29/4/2020.
Η γυναίκα στο Βυζάντιο.
ΑΣΚΗΣΗ ΓΡΑΠΤΗ:
Μελετήστε τις γνώσεις και τις οπτικές
πηγές που σας δίνονται παρακάτω ως προς τη
θέση της γυναίκας στην καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο. Και ακολούθως, εκφράστε
γραπτώς τις απόψεις σας για τους ρόλους της γυναίκας στη βυζαντινή κοινωνία. Επιλέξτε
στοιχεία που σας κινούν περισσότερο το ενδιαφέρον ή σας εντυπωσιάζουν και συνθέστε
το κείμενό σας ελεύθερα και δημιουργικά,
τόσο με την κριτική σας σκέψη όσο και με τη συναισθηματική σας πρόσληψη του ρόλου της γυναίκας
στο Βυζάντιο.
Πώς τελούνταν οι γάμοι στο Βυζάντιο, σύμφωνα με τους
γραπτούς και άγραφους νόμους.
Ο νόμος δεν επέτρεπε να παντρεύονται τα κορίτσια κάτω από δώδεκα χρονών
και τα αγόρια κάτω από δεκατέσσερα.
Πριν από το γάμο τελούνταν οι αρραβώνες και υπογραφόταν συμβόλαιο που
καθόριζε την προίκα της νύφης και τα δώρα του γαμπρού.
Ασημένια στέφανα γάμου. Προέρχονται από την Ταρσό της
Κιλικίας και χρονολογούνται στο 1900. Τα στέφανα αυτού του είδους φυλάσσονταν
στα σκευοφυλάκια των ναών και χρησιμοποιούνταν σε όλους τους γάμους.
Μετά την τέλεση του μυστηρίου,
οι συγγενείς και φίλοι γύριζαν στο σπίτι του γαμπρού, όπου ακολουθούσε το
γαμήλιο γλέντι. Το κράτος, παρά την αντίθετη θέση της Εκκλησίας, επέτρεπε το
διαζύγιο εφόσον συναινούσαν και τα δύο μέρη.
Η θέση της
γυναίκας στο Βυζάντιο.
Οι γυναίκες δεν είχαν τα ίδια
δικαιώματα με τους άνδρες και η συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή ήταν
περιορισμένη. Αν και γενικότερα έπαιζαν δευτερεύοντα ρόλο στα κοινά, πολλές
φορές κυριαρχούσαν στην οικογενειακή ζωή.
Υφάντριες, κεντήστρες γυναίκες της Κωνσταντινούπολης.
Χρυσοκέντητος επιτάφιος με κεντημένη την υπογραφή της κεντήστρας (κόπος Μαριώρας) 1751
Επιγονάτιο του 1689 (μέρος της αμφίεσης των κληρικών) της
κεντήστρας Δεσποινέτας του Αργύρη,
Κωνσταντινούπολη.
Χρυσά, περίτεχνα σκουλαρίκια. 6ος-7ος αι.
Γυάλινο μυροδοχείο για τη φύλαξη αρωμάτων ή καλλυντικών
ουσιών. Βρέθηκε σε τάφο στο Τηγάνι της Μάνης. 6ος-7ος αιώνας.
Οι γυναίκες του Βυζαντίου όφειλαν να σκεπάζουν το πρόσωπο τους, όταν
έβγαιναν έξω, και δεν είχαν το δικαίωμα να μετέχουν σε δημόσιες τελετές. Οι
πλούσιες γυναίκες συνοδεύονταν από έναν δούλο κατά τις εξόδους τους.
Ο Καλλωπισμός στο Βυζάντιο.
Εικόνα του αγίου Γεωργίου δρακοντοκτόνου. Η πριγκίπισσα, στο κάτω δεξί μέρος της παράστασης, μάς δίνει μια εικόνα των γυναικών της αριστοκρατίας της εποχής. Οι υπηρέτριες, πίσω της, έχουν σαφώς εμφάνιση πιο ταπεινή.
Εικόνα του αγίου Γεωργίου δρακοντοκτόνου. Η πριγκίπισσα, στο κάτω δεξί μέρος της παράστασης, μάς δίνει μια εικόνα των γυναικών της αριστοκρατίας της εποχής. Οι υπηρέτριες, πίσω της, έχουν σαφώς εμφάνιση πιο ταπεινή.
Γυναίκες στη θάλασσα παίζουν τόπι.
Γυναίκες του Βυζαντίου μοδίστρες.
Παρά τους περιορισμούς, οι γυναίκες μετά τον 11 ο αιώνα μπορούσαν να λάβουν μέρος στα κοινά και είχαν πρόσβαση στην παιδεία.
Γυναίκα στο σπίτι μαθαίνει γράμματα στα παιδιά της.
Γυναίκα στο χωράφι.
Το ιδανικό της μητρότητας και ο ιερός νόμος του σεβασμού
προς τη μητέρα στο Βυζάντιο.
Παναγία «η Καρδιώτισσα». Έργο του Κρητικού ζωγράφου
Άγγελου Ακοτάντου. Δεύτερο τέταρτο 15ου
αιώνα.
Παναγία βρεφοκρατούσα, γλυκοφιλούσα, Επίσκεψις. Η μητρική
ιδιότητα της Παναγίας ,
η προστάτιδα των ανθρώπων.
η προστάτιδα των ανθρώπων.